Półmaski jednorazowe

Półmaski przeciwpyłowe

Przeciwpyłowe półmaski i maski filtrujące jednorazowego użytku, w zależności od wybranego modelu, służą do ochrony dróg oddechowych przed zanieczyszczeniami stałymi, różnego pochodzenia, a z wkładem węglowym także przed zapachami i kwaśnymi gazami poniżej NDS. Medyczne maski chirurgiczne zabezpieczają organizm przed zagrożeniami biologicznymi; a higieniczne chronią produkt. W przypadku pyłów powstałych przy obróbce krzemionki, gipsu, drewna i płyt wiórowych, ceglanym, azbestem, skażoną ziemią, włóknem szklanym polecamy maski ochronne w klasie FFFP3 renomowanych dostawców firmy 3M, teXXor oraz angielskiej JSP. Z polskich producentów możemy rekomendować artykuły Filter Service oraz Secura B.C. W zależności od stopnia oraz rodzaju zapylenia półmaski przeciwpyłowe dostępne są w klasie P1, P2, P3 z zaworkami wydechowymi oraz bez.

Półmaski jednorazowe

Maski BHP produkowane są z użyciem najnowszych technologii i wiedzy naukowej, a także najlepszych materiałów dostępnych w danym przedziale cenowym. Unikalne rozwiązania techniczne stosowane w zaworach wydechowych obniżają opory podczas wydychania powietrza oraz skutecznie obniżają kondensat pary wodnej z pod czaszy maski. Różne rozmiary masek jednorazowych pozwalają na dopasowanie do wielkości i kształtu twarzy. W celu obniżenia oporów oddechowych zastosowano filtry boczne, które wydatnie zwiększają powierzchnię filtracyjną. Stosuje się też wysokiej jakości włókniny o niewielkim oporze przepływu powietrza.

Największym zagrożeniem jest zasysanie niefiltrowanego powietrza, zwanego potocznie fałszywym, które dostaje się do organizmu przy wdechu poprzez nieszczelności między skórą, a maską. Środkiem zaradczym jest uszczelnienie okolicy nosowej poprzez zacisk oraz piankowej wyściółki od wewnątrz. Przydatnym rozwiązaniem jest wstępne formowanie kształtu czaszy zgodnie z anatomią twarzy, ogranicza też czas potrzebny do użycia. Stosując maski przeciwpyłowe należy pamiętać, że zarost i blizny uniemożliwiają dokładne przyleganie do skóry. Regulowane taśmy mocujące wyposażone w zapinki są proste w stosowaniu i podnoszą komfort.

Typowa maska ochronna składa się z następujących elementów:

• czaszy wykonanej z trzech warstw, włókniny wewnętrznej, filtrującej oraz osłonowej
• zacisku nosowego
• uszczelki z materiału piankowego
• taśm mocujących
• zaworu wydechowego 

W oparciu o normę EN-149:2001 + A1:2009, zależnie od toksyczności wyróżniamy trzy klasy ochronne:

• klasa 1 - (FFP1) - podstawowa skuteczność filtracji, ochrona przed stałymi i ciekłymi cząstkami (pyły, dymy, mgły) o niskiej toksyczności, a maksymalne stężenie substancji wynosi najwyżej 4 x NDS, 
• klasa 2 - (FFP2) - średnia skuteczność filtracji do ochrony przed stałymi i ciekłymi cząstkami o niskiej bądź średniej toksyczności, maksymalne stężenie nie przekracza 10 x NDS, 
• klasa 3 - (FFP3) - wysoki poziom filtracji do ochrony przed stałymi lub ciekłymi cząstkami o wysokiej toksyczności, jeżeli maksymalne stężenie wynosi maksimum 30 x NDS

Dodatkowo na półmaskach filtracyjnych możesz znaleźć oznaczenia:

• C - dodatkowy wymóg odpowiedniej pyłochłonności sprawdzany pyłem węglowym
• D - za pomocą pyłu dolomitowego
• S - półmaski wykorzystywane wyłącznie do filtracji cząstek stałych (pył lub dym)
• SL - półmaski przeznaczone do filtracji zarówno cząstek stałych (pył, dym), jak i cząstek ciekłych (mgła)

Zastosowanie z podziałem na klasy:

• P1 - pyły nietoksyczne spotykane w przemyśle rolniczym (bez środków ochrony roślin), spożywczym, cementowniach, budownictwie, a w szczególności: węglan wapnia, grafit naturalny i syntetyczny, gips, kreda, cement, tynk, marmur, tlenek cynku, pyłki roślinne, celuloza, siarka, bawełna, opiłki metali żelaznych
• P2 - średnio toksyczne cząsteczki stałe: pyły azbestu, miedzi, baru, tytanu, wanadu, chromu, manganu, pyły drewna, pył węglowy. Do stosowania w przemyśle górniczym i wydobywczym, chemicznym, hutniczym
• P3 - wysoce toksyczne pyły respirabilne jak: beryl, antymon, arsen, kadm, kobalt, nikiel, rad, strychninę, cząstki radioaktywne, przy spawaniu i lutowaniu

Słownik terminów związanych z przeciwpyłowymi maskami filtrującymi:

• Aerozol - jest to układ rozproszony, w którym ośrodkiem rozpraszającym jest substancja gazowa, a fazą rozproszoną ciecz (w przypadku mgły) lub ciało stałe (w przypadku dymu i pyłu)
• Gaz - stan skupienia materii, w którym ciało fizyczne łatwo zmienia kształt i wypełnia całą dostępną mu przestrzeń (naczynia, pomieszczenia). Wynika to z własności cząsteczek, które w fazie gazowej mają nieograniczoną swobodę ruchu, cały czas przemieszczają się w przestrzeni zajmowanej przez i nigdy nie zatrzymują się w jednym miejscu
• Dym - układ koloidalny, w którym ośrodkiem rozpraszającym jest gaz, a rozproszonym drobne cząstki stałe, produkt uboczy spalania
• Mgła - drobne kropelki cieczy lub kryształków zawieszone w gazie
• NDS - najwyższe dopuszczalne stężenie substancji w powietrzu, której oddziaływanie na człowieka w ciągu ośmiogodzinnego czasu pracy nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia, aktualizowane rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. Ostatnia aktualizacja z dnia 12.06.2018 roku
• Opary - zwane parą wtórną jest to gaz powstały w skutek ogrzewania cieczy
• Pył - drobna substancja mineralna powstała w wyniku ścierania, kruszenia ciał stałych jak minerały nieorganiczne, organiczne, metale

Informacje prawne: Wszystkie szkodliwe substancje spotykane w środowisku pracy mają określone tak zwane NDS (najwyższe dopuszczalne stężenie danej substancji w powietrzu). W momencie jego przekroczenia pracodawca ma ustawowy obowiązek wyposażenia pracownika w sprzęt ochrony dróg oddechowych, który musi być certyfikowany przez odpowiednią jednostkę notyfikowaną i posiadać wymagane atesty. W Polsce taką certyfikacją zajmuje się CIOP PIB - Centralny Instytut Ochrony Pracy w Warszawie, Państwowy Instytut Badawczy. Ustawa nakłada na producenta lub importera obowiązek oznakowywania sprzętu ochrony dróg oddechowych znakiem "CE", dołączania do niego instrukcji obsługi, deklaracji zgodności z odpowiednią normą, oraz podania numeru uzyskanego certyfikatu. W Unii Europejskiej i Polsce wykładnią, w tej dziedzinie są normy: PN-EN 149:1996 EN-149:2001 z późniejszymi uaktualnieniami, dotyczące zanieczyszczeń pyłowych. Badaniem zanieczyszczenia środowiska pracy zajmuje się Państwowa Inspekcja Sanitarna - Stacje Sanitarno-Epidemiologiczne "SANEPID".